Via Kobolden naar Capitol Reef

We gaan op weg naar Capitol Reef en omdat er in dit immense onherbergzame gebied nauwelijks wegen lopen betekent dat een flinke stuk omrijden. Eerst 20 mijl noordwaarts binnendoor, dan 50 mijl west over de Interstate en daarna weer gewoon binnendoor naar het zuiden.

Nauwelijks enig verkeer door een prachtig landschap, grotendeels prairie, rechts evenwijdig aan een bergrug en rechtdoor in de verte besneeuwde bergtoppen die maar niet dichterbij willen komen.

We slaan af om een (hernieuwd) bezoek te brengen aan Goblin Valley, een gebied van zo’n 5 vierkante kilometer met duizenden hoodoos, zandstenen pilaren die ontstaan zijn door wind- en watererosie. Hier hebben er veel met enige fantasie de vorm van goblins, kobolden dus. We waren hier in 2011, zo ongeveer als enige en de vallei lag toen aan het einde van een weggetje. Dat is nu wel even anders, een mooie weg er heen, een camping, grote parkeerplaats en toegangscontrole (we moesten ongeveer een kwartiertje wachten omdat de bus/rv parkeerplekken vol waren). Heel veel kinderen aan het klauteren, veel picniccers, wat wil je, het is zaterdag. We wandelen een half uurtje tussen de meeste vreemde vormen van zandsteen door om vervolgens terug naar de hoofdweg te rijden en de weg te vervolgen.

Het blijft geweldig om hier te rijden, eindeloze prairie, te komt over een bult en klak, daar is de volgende dia, grote rotspartijen wisselen elkaar plotseling af en maken dat de horizon uit beeld verdwijnt. Even later wordt het weer weids en kaal en stoppen we voor de lunch.

We rijden Capitol Reef binnen, we bezochten dit park al in 2011 en waren toen diep onder de indruk, en dat zijn we nu weer. Torenhoge koepels en kliffen in diverse kleuren van felrood naar lichtgroen. Doordat de Fremont rivier (ongeveer net zo breed als de Dommel) er door loopt is er rond 1880 een Mormonen nederzetting ontstaan,Fruita, de gerestaureerde restanten waarvan tegenwoordig druk bezocht worden door de inmiddels vele bezoekers. Vooral geliefd zijn in het najaar de hoogbejaarde fruit boomgaarden waar je voor eigen consumptie dan wat mag plukken.

De (doodlopende) scenic route van 13 km is een juweel, wat uitzichten betreft dan. Wat ons betreft is dit een van de mooiste Nationale Parken van dit land.

We rijden de rest van de doorgaande weg door het park uit en stoppen daar bij een camping waar we de dag afsluiten in het vlak bij gelegen Steakhouse. Al weer een topdag!