Arches

Na een toch weer frisse nacht (Moab ligt op zo’n 1500 m hoogte) lekker uitgeslapen tot wel 8:45 om daarna op ons gemak te ontbijten. Het blok ijs in de koelkast doet z’n werk goed, de boel blijft redelijk koel. Toch maar de bacon opgemaakt, met vlees (en kip) kan je niet voorzichtig genoeg zijn. De zon schijnt weer zeer uitbundig dus korte boks en met zonder mouwen.

We gaan vandaag Arches NP bezoeken, vanaf 11 uur mogen we erin. Dit park heeft de toegang gereguleerd vanwege de toegenomen drukte. Ik had thuis online al voor een paar dagen een zg Timed Entry ticket gereserveerd ($2) en dus ook voor deze dag. Na ongeveer 20 minuten in de dubbele rij voor de toegang zijn we binnen en rijden we via een mooie weg steeds hoger en hoger met nog wat mooie uitzichten over Moab.

Arches dankt zijn naam aan de meer dan 2000 natuurlijke bogen (arches, goed geraden!) waarvan de meeste in een niet toegankelijke wildernis liggen. Verder zijn er enorme, vaak rode rotsformaties en gekleurde valleien.

Wat mij betreft een van de mooiste Nationale Parken, vandaag is het de 3e keer dat we er zijn. We gaan niet zoals de vorige keer (2013) de trails naar de wat verder weg gelegen arches lopen, dat gaat Toiny vanwege haar evenwicht probleem niet redden, het is zoals het is. En lopen we ook niet om Balanced Rock heen, wat misschien wel zo veilig is😃

Wel doen we de wandeling naar de Windows, die is voormalig verhard, dus goed te doen.

Het parkeren valt overal reuze mee, we kunnen de bak van 10 m toch overal met wat geluk kwijt, verder zijn er langs de scenic route op mooie punten uitwijkplaatsen, op een daarvan drinken we koffie. Lunchen doen we op een van de picnic plekken samen met een joodse familie uit Californië, de picnic banken zijn groot genoeg.

Bij het uitzichtpunt voor Delicate Arch (het symbool van Utah, wat o.a. op de kentekenplaten staat) zien nog een bloeiende Indian Paintbrush, geen idee of die ook een nederlandse naam heeft.

De laatste stop is bij Fiercy Furnace, een gebied waar je alleen met een Ranger of met een speciale permit in mag, de kans dat je er verdwaald schijnt aanzienlijk te zijn.

Vandaag daar heb je ook nog een mooit uitzicht over Salt Valley, waar nog wat apart gekleurde stukken te zien zijn.

Op de terugweg ziet Toiny nog een hele verzameling tumbleweed die tegen een verhoogde wegkant tot stilstand is gekomen. 

Ikzelf vind het een overweldigend park, ik hoop dat de plaatjes er een beetje recht aan doen.

Terug op de camping kunnen we wat bijkomen van de indrukken van vandaag, via sms nog contact gemaakt met Andre de RV monteur. Het onderdeel is nog niet binnen, hopelijk komt het morgen toch echt binnen.

NB ik heb voor de liefhebber nog wat bewegende beelden van gisteren en vandaag online gezet.