Talimeena Scenic Drive

Het besluit om gisteren niet verder te rijden blijkt goed uit te pakken. Na een koude nacht (extra deken weer tevoorschijn gehaald) met veel wind en een regelmatig schuddende camper) blijkt het weer flink opgeknapt. Het eerste uur nog wat bewolking, daarna de rest van de dag een mooie blauwe lucht. Na een kwartiertje rijden zijn we aan het begin van de Talimeena Scenic Drive in Oklahoma, de 6e staat inmiddels die we deze reis aandoen.

De weg loopt zo’n 50 mijl hoog boven een vallei over een bergrug met een aantal aangelegde uitzichtpunten. En nauwelijks verkeer, als we 5 autos gezien hebben is het veel. Het is een mooie route maar dat ie nou erg spectaculair is, nee dat vonden we van niet, wel net als gisteren een leuke afwisseling met de veelal rechte highways van de eerste dagen. 

Daarna een flinke stuk door een mooi gebied met grote groene velden met zwarte vlekken erop, koeien met kalfjes die vredig aan het grazen of luieren zijn. De dorpjes die we passeren zijn rijkelijk voorzien van “opknappertjes” en de inmiddels bekende junk yards en blauwe vlaggetjes. Ze zijn hier blijkbaar vergeten onder wiens regime het verval al in is gezet. 

We hebben een camping op het  oog  in een State Park zuidelijk van Oklahoma City die we eerst niet kunnen vinden, bord gemist bleek later. De camping kan je alleen op als je online een plek reserveert en betaalt, iets wat erg lastig is zonder een internet verbinding! Dus op naar de volgende, commerciële camping vlak bij de stad. Tot onze verbazing staat deze helemaal vol, maar uiteindelijk regelt de uiterst behulpzame eigenaar toch nog een plek voor ons.

We maken een plan over hoe we de route de komende paar dagen in gaan delen (ik had voor dit stuk een paar alternatieven bedacht) en besluiten om meteen maar voor tot en met zondag de campings vast te leggen. Vanaf morgen gaan we een oude bekende ontmoeten, Historic Route 66 die we in 2018 al eens gereden hebben.